Even een weekendje weg!

Jaaa daar zijn we weer! Verslag nummero 10 alweer. Ondertussen is er weer een hoop gebeurd. Van Nieuwjaarsduik tot drie lekke banden. Kortom hoogtijd voor een nieuwe update over het leventje van Kelly op Bonaire.

Laten we beginnen bij oud en nieuw, wat ook weer een gezellig feestje was. Wel gek om zo bewust oud en nieuw in Nederland te volgen, wat vijf uur eerder is. Ik het netjes de top 2000 geluisterd en mee afgeteld met de radio, om 19.00 ’s avonds hier. Ook hier ging er al wat vuurwerk de lucht in dus heb het echt twee keer mogen mee maken dit jaar. Het echte moment vierde we bij de buurman van Stefan, daar was een gebouwtje waar je op kon klimmen zodat je over heel Kralendijk kon kijken. Super uitzicht! Na 24.00 uur gingen we de stad in voor het echte feest. Ook daar was het geslaagd, de volgende ochtend weer vroeg ons bedje uit want om 10.00 uur was de Nieuwjaarsduik. Dus ik kan eindelijk zeggen dat ik een keer heb mee gedaan met een Nieuwjaarsduik! Inclusief snert en unox muts. Helemaal top dus. Op 4 januari hebben we nog een gezellig etentje gehad met de hele Bon Fysio/Bon Bida club.

Verder zit ik nu op salsales! Jaja wie had dat ooit verwacht. We hebben een gezellige groep en dansen elke woensdag avond tot we er bij neervallen. Ik heb nu vier lessen gehad van de vijf. Ik weet nog niet of ik de volgende vijf lessen ga nemen. Maar ik kan nu in ieder geval de basispassen, dus ik kan op donderdag avond mee doen met de salsa night wat ook altijd weer erg gezellig is.

Op 21 januari was het dan zo ver, m’n broer Rick en een vriend Florus kwamen bij mij op bezoek. Na 5 maanden weer familie om je heen. Ik denk dat ze een zeer geslaagde vakantie hebben gehad. Ik vond het ook onwijs gezellig en ze zijn ook zeker nog een keer welkom. Heerlijk als er na je werk gewoon al eten op tafel staat! Haha dus nog functioneel ook! We hebben weer heerlijk de toerist uitgehangen met z’n drieën. Het afscheid nemen vond ik wel een heel raar moment, geen idee wanneer ik ze weer zie, alleen weer terug naar m’n appartementje. Maar ik had (gelukkig) niet veel tijd om daar bij stil te staan want m’n koffer moest alweer gepakt worden. Want de volgende ochtend vloog ik naar Aruba!

Ik vloog samen met Annalysa van Bonaire naar Curaçao en van Curaçao naar Aruba, twee vluchten van minder dan 20 minuten! En twintig keer door de douane schoenen uit, riem af, horloge af, flesje water leeg drinken.. maar om 12 uur waren we dan op Aruba! We hadden besloten geen taxi te nemen maar de bus, alleen hadden we ons nog niet echt voorbereid waar ons hotel ergens zat. Wel wist ik dat we ‘vlak bij’ het ziekenhuis zaten. Dus eerst maar eens daar proberen te komen. Na twee bussen, een kleintje (deed me denken aan de matatu’s in Kenia, alleen deze waren wel nog netjes en had je gewoon een zitplek!) en een grote bus, werden we gedropt bij het ziekenhuis. Ja en nu… sta je dan met je koffertje en een kaartje. Toen zijn we op ons gevoel afgegaan en kwamen we bij de ‘snel weg’, door de berm met ons koffertje, de weg gevraagd aan een tuinman die doof bleek te zijn.. schoot niet erg op. Uit eindelijk zijn we er wel gekomen! Toen begon ze zoektocht naar een huur auto/scooter. Dat was nog al een dingetje… We zijn namelijk allebei nog geen 23 wat de officiële leeftijd is om een auto te huren. Toch maar even een autoverhuur zaak ingelopen, nee inderdaad pas bij 23, maar met meer borg mocht het wel, dat wilden we liever niet dus opzoek om een scooter te huren. Ongeveer 10 minuutjes lopen zeiden ze… werd een half uur. Eenmaal de scooter verhuur gevonden, was hij dicht! Oké, dan bellen we, en er werd geopend voor ons. Top! Maar helaas hadden ze alleen scooters met 125cc (motors dus..). Daar hebben we weer geen rijbewijs voor! Shit, dan wordt het toch die auto met de hoge borg, want ja vrijdag middag rond 5 uur is het ook een beetje lastig nog wat anders te vinden. Opzoek naar een bank om de borg te pinnen, want we hebben ook geen creditcard! Maarja je hebt maar een maximaal bedrag wat je kunt pinnen per dag, en de borg was dus te veel. Shit. Wij toch weer terug naar de auto verhuur zonder cash. Na zielig kijken en door zeuren mochten we dan voor bijna de helft borg toch de auto huren! Maar dan moesten we als nog pinnen. (ondertussen wilde onze voeten echt geen kant meer op!) Dus door nog zieliger te kijken mochten me met de auto de borg gaan pinnen, twee pin automaten en drie pinpassen verder hadden we dan eindelijk de borg en een auto! Het chillen kon beginnen! Meteen even een duik genomen in het zwembad voor onze deur en dat deed een hoop vergeten! ’s Avonds lekker uiteten in het toeristen gebied, wat een verschil met Bonaire zeg! De grote hotels van Bonaire zijn de bij-gebouwtjes van de normale hotels op Aruba! En wat een toeristen, winkels, barretjes en souvenirs!! Ann en ik moesten echt even bijkomen.
De volgende dag was onze shop dag, op Bonaire zijn bijna geen kleding winkels dus moest er flink ingeslagen worden. Want ja na een half jaar in de zelfde outfits rond lopen wordt het hoog tijd voor iets nieuws! En dat is ook zeker gelukt! Daarna lekker op het strand gechilled, echte eindeloze zandstranden! Die heb je op Bonaire ook niet. Vanwege al het koraal rond Bonaire zijn de stranden allemaal stenen. Weer heerlijk kunnen wandelen dus over het strand. ’s Avonds wezen stappen, ook dit was weer gezellig, en we gingen weer zeer vermoeid maar voldaan ons bedje in. Toen was het alweer zondag! Nog even de mega hotels bekeken en rond gewandeld, en het weekendje Aruba afgesloten op het strand. Zo gingen we met zand overal gewoon weer het vliegtuig in! Weer meer douanes dan vliegtuigen maar het ging allemaal weer soepel. Eenmaal thuis was ik goed gesloopt en dook weer lekker mijn eigen bedje in!

Dan nog het verhaal van de drie lekke banden. Zo heb je een keuze tussen: ‘hmm.. zal ik vandaag op de fiets naar m’n werk, of zal ik lekker lui de auto pakken’, en zo moet je een collega bellen of die je alsjeblieft wil ophalen. Wat was er gebeurd? Nou een of andere conjo had bij ons huis in het weekend alle fietsbanden doorgesneden, dus binnen en buitenband! En ja dan gaat fietsen niet zo soepel. Hier hebben we met ze allen dan ook aangifte voor gedaan maar ben bang dat we daar niks meer over horen. Nou balen, maar gelukkig heb ik nog een auto, wel onhandig want Rick en Florus gebruikte mijn auto, kortom het wordt halen en brengen. Maar goed dat is wel te doen. Komen Rick en ik ’s ochtends beneden lekke autoband!! Neeeeee dacht ik.. shit! Maar gelukkig heb ik hele lieve collega’s en Henk (werkt in de gym) wilde me wel even ophalen. Terwijl ik aan het werk was hebben Rick en Florus mijn band weer gefikst, helemaal goed! Viel allemaal mee gelukkig. Ondertussen is mijn fiets ook weer gemaakt dus kan weer kiezen!

Ondertussen is Annalysa ook alweer naar huis! Haar stage was afgelopen en ze moet thuis gaan afstuderen. Weer een afscheid, op Bonaire is het veel nieuwe mensen ontmoeten, maar ook veel afscheid nemen van mensen die weer gaan. Altijd weer erg jammer! Maar Ann vond het gezellig met je en we spreken nog een keer af (op Bonaire of in Nederland :P). Gelukkig heb ik ook nog weer iets om naar uit te kijken! Mijn vader en moeder en oom en tante komen 27 februari alweer! Komt dus ook alweer dichtbij. Verder heb ik mijn huurcontract verlengt dus moet nog een halfjaar blijven! Heel vervelend natuurlijk haha.

Dat was voorlopig weer even een update! En iedereen bedankt voor de leuke reacties! Vind het erg leuk dat mijn blog nog steeds gelezen word!

Groetjes Kelly