Nog meer bezoek!

Joehoe!Hallo allemaal!
Ja ik leef nog steeds! Het is alweer een tijdje geleden dus hoogtijd voor een update van mijn blog.

Er is weer veel aan het veranderen. De grootste verandering is dat Stefan gestopt is met werken bij Bon Fysio en dat hij eind van deze maand alweer naar huis gaat. Voor hem zit het Bonaire avontuur er weer op. Het eiland bleek toch te klein en hij is toe aan een nieuw avontuur. Erg jammer ik heb veel aan hem gehad en ga hem ook zeker missen! Helaas zo gaat dat op Bonaire, maar ik kan daar toch moeilijk aan wennen. In de plaats van Stefan is weer een nieuwe collega gekomen, Anne, ook weer een gezellige collega gelukkig!

Mijn vader, moeder, oom en tante zijn ook alweer op bezoek geweest. Wat ook weer heel gezellig was. Erg leuk om weer alles te laten zien waar ik werk, hoe ik woon en leef hier op Bonaire. Weer heerlijk de toerist uit kunnen hangen en onwijs gelachen en genoten. De week met ome Nico en tante Anneke vloog voorbij, maar ook de tweede week met pap en mam alleen ging heel snel. Zo loop je weer ineens met je vader in de winkel opzoek naar een koelbox en kom je terug met een wasmachine, bbq, koffie kan en bekers. Wel gek dat mijn ouders ineens in mijn huis kwamen wonen. Maar mijn huis, dus ook mijn regels haha. Maar ze hebben zich er netjes aan gehouden.

In die eerste week was er hier carnaval. Daar wordt hier altijd erg naar toe geleefd, het hele jaar zijn ze al bezig met sparen en het maken van de outfits. Geen lompe polonaise maar in felle kleuren met veren beklede pakjes dansen achter een kar aan met mega harde muziek. Erg leuk om een keer mee te maken!

Ook mijn zus en vriend (Laurens) hebben besloten deze kant op te komen. Zij gaan eerst naar Maimi en vliegen dan via Curaçao naar Bonaire. Op 24 april komen ze al en heb ook daar weer onwijs veel zin in! Ik krijg veel bezoek, maar vind het erg gezellig als ze hier zijn.

Het eiland begint steeds meer als ‘gewoon’ te voelen. Soms moet ik er echt even bewust bij stil staan dat het niet normaal is dat je elke dag in je korte broek kan lopen of dat je waar dan ook te water kan springen en de meest mooie gekleurde visjes om je heen ziet zwemmen, of dat je bijna geen reistijd hebt omdat alles dichtbij is. Ook dat het niet normaal is dat je het weekend echt een vakantie gevoel hebt, en lekker kan doen waar je zin in hebt, omdat er bijna geen verplichtingen zijn. Maar al deze dingen gaan ook wennen en worden snel normaal. Dat zal dan ook wel weer wennen zijn wanneer ik weer terug naar Nederland zal gaan. Ik heb nu bij Bon Fysio nog een contract tot 31 augustus en daarna zien we wel weer verder. Maar tot nu toe heb ik het nog steeds naar m’n zin gelukkig!

Op m’n werk ben ik begonnen met het opzetten van therapie in het water (hydrotherapie). Dit geef ik in een zwembad tegenover de praktijk. De patiënten zijn erg enthousiast, en ik vind het zelf ook erg leuk om te doen, want zeg nou eerlijk, wat is er nou niet leuk aan een beetje oefenen in het zonnetje in het water op je donderdag middag? Ik heb al een aantal patiënten die elke week komen. Dus dat gaat erg goed.

Ook heb ik nog een nieuw ‘project’erbij. Ik heb namelijk een kastje gekocht en ben bezig met hem op te knappen. Hij is al bijna helemaal geschuurd, en dan nog even verven! Word vast erg leuk. Dus zodra ik niks te doen heb ga ik verder aan dat kastje.

Verder omdat het mijn normale leventje is heb ik eigenlijk niks meer te vertellen. Het gaat allemaal z’n gangetje. Werken, eten, slapen en als ik wat extra tijd heb even naar het strand. Omdat ik steeds minder te vertellen heb zal er ook steeds minder vaak een blog komen. Maar als ik weer wat te vertellen heb laat ik het weten. Ook nog even iedereen bedankt voor de kaartjes! Mijn hele prikbord zit al helemaal vol, erg leuk!

Groetjes Kelly